Tuesday, January 17, 2017

กลรักดอกท้อ


เขียน : โม่เหยียน


เส้นเรื่องหลัก [มีสปอยล์]


- อวี๋เสี่ยวเถานางเอกของเรื่องโดนพิษปลุกกำหนัดจากคนที่รู้จักกันด้วยความไว้ใจ อวี๋เสี่ยวเถาจึงจำเป็นต้องหาผู้ชายมาส่งพลังหยางเพื่อแก้พิษ
- ต้วนฉางยวนคือผู้ชายที่อวี๋เสี่ยวเถาเลือก เป็นเจ้าของปราสาทเขาชิงอวี้
- ต้วนฉางยวนไม่ชอบอวี๋เสี่ยวเถา คืนแรกที่ต้องทำตามตอนแรกก็เล่นเล่ห์แต่นางเอกหลังจากที่โดนทำร้ายก็ไม่เชื่อใจคนอีก ในที่สุดก็ได้ร่วมหอกับพระเอก
- อวี๋เสี่ยวเถาคิดเอาไว้ว่าถ้าชอบก็จะอยู่ต่อ แต่ถ้าไม่ชอบเมื่อรักษาตัวหายก็จะออกเดินทางทันที
- มีเหตุการที่ต้วนฉางยวนเกิดสงสัยเรื่องที่มาของนางเอก เมื่อรู้ว่านางเอกน่าจะสวยก็กลับมาสนใจ
- นางเอกหลังได้รับการเอาใจใส่ก็รู้สึกลังเลใจบ้าง
- ตัวร้ายหญิงที่หลงใหลในตัวต้วนฉางยวนตามมาหาถึงปราสาทเขาชิงอวี้ ทั้งยังใส่ร้ายอวี๋เสี่ยวเถา
- อวี๋เสี่ยวเถาเห็นต้วนฉางยวนไม่มีท่าทีจะเชื่อใจหรือจัดการอะไรก็เลยตัดสินใจหนีไปทันที
- อวี๋เสี่ยวเถาย้ายไปอยู่ที่เมืองใหม่ต้วนฉางยวนก็แอบช่วยอยู่ห่าง ๆ
- อวี๋เสี่ยวเถาโดนคนร้ายลักพาตัว ต้วนฉางยวนต้องออกโรงไปช่วย
- อวี๋เสี่ยวเถาหนีพระเอกอีกครั้งจนไปเจอคนรู้จักและเสียทีโดยยาปลุกกำหนัดอีกครั้ง ครั้งนี้ไม่ได้เตรียมตัวจึงไม่สามารถควบคุมได้
- ต้วนฉางยวนตามตามช่วยอีกครั้ง อวี๋เสี่ยวเถาอาละวาดใส่พระเอกไปรอบหนึ่งก่อนที่จะใช้พระเอกเป็นยาแก้พิษเช่นเดิม
- คนทั้งสองเข้าใจกันและกลับไปที่ปราสาทเขาชิงอวี้ของต้วนฉางยวนอีกครั้ง
- หลังจากจัดการนางร้ายที่เป็นสาเหตุของการที่อวี๋เสี่ยวเถาหนีออกมาแล้วทั้งคู่ก็อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข


ความคิดเห็นหลังอ่าน


ผลงานของโม่เหยียนเท่าที่เคยได้อ่านมาคือถ้านางเอกมีวรยุทธ์จะสวย ถ้าไม่มีจะธรรมดา เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องที่นางเอกมีวรยุทธ์ ซึ่งแน่นอนว่านางสวย ปัญหาที่นางเจอก็มีไม่มากแค่ถูกพิษราคะ ถูกย้ำยี (แบบกึ่ง ๆ สมยอมโดยพระเอก) ถูกใส่ร้าย (โดยตัวร้าย) ถูกทำร้ายจิตใจ (โดยพระเอก) ถูกลักพาตัว ถูกกักขังหน่วงเหนี่ยวและเกือบจะถูกย้ำยี (โดยตัวร้าย) และถูกวางยาอีกครั้ง (โดยตัวร้าย) ซึ่งเป็นที่แน่นอนว่าวิบากกรรมของนางเอกโม่เหยียนไม่รู้เป็นอะไรทำไมมันมีมากมายเหลือเกิน

ความคิดเห็นส่วนตัวคือไม่ค่อยชอบที่ตอนแรกพระเอกทำไม่ดีกับนางเอก ไม่ดีมาก ๆ แต่ก็สมจริงดี เรื่องนี้เป็นหนึ่งในไม่กี่เรื่องที่รู้สึกว่าพระเอกเป็นตัวละครที่มีนิสัยคงเส้นคงวามากถึงมากที่สุด คือรักษาหน้ายิ่งชีพอย่างไรก็อย่างนั้น คือไม่ว่าจะอย่างไรก็ตามจะไม่ยอมหลุดมาดต่อหน้าคนอื่นที่ไม่สนิทเด็ดขาด

ในใจคิดว่างานเขียนของโม่เหยียนจะทำให้รู้สึกหน่วงแปลก ๆ เหมือนอึดอัดอย่างบอกไม่ถูก แต่ทุกเรื่องก็จบดีนะ ดีที่นักเขียนคนนี้เป็นแนวผัวเดียวเมียเดียว ที่มีพลาดก็แค่จูบหรือลูบคลำเท่านั้นไม่มีเกินเลยอะไร

สุดท้ายถ้าได้เป็นนางเอกจะไม่ทำดีกับพระเอกอีกเด็ดขาด คือโดนครั้งแรกเข้าไปแบบนั้นทั้งยังโดนทำร้ายจิตใจอีกหลาย ๆ ครั้งไม่อยากดีด้วยหรอก ถ้าไม่มีพิษราคะครั้งสุดท้ายกับพระเอกพูดคำสำคัญเกี่ยวกับชีวิตคู่คิดว่านางเอกคงไม่กลับไปกับพระเอก เพราะนางก็อยู่ตัวคนเดียวได้ ทั้งแรก ๆ ยังตัดบัวไม่เหลือใยไปแล้วด้วย มีแต่พระเอกนั่นแหละที่ไม่ยอมปล่อยนางเอกไปก็เท่านั้น

สรุป


นางเอกสวยรวยวรยุทธ์แต่เคราะห์ซ้ำกรรมซัด ความสวยและความเก่งเป็นเหตุ
พระเอกพอรู้ว่ารักก็รักหมั้นตามแบบแผนของพระเอกโม่เหยียน
เสียดายตัวร้ายที่เป็นอ๋องหก ชอบมากอ่ะบอกตรง ๆ ชอบผู้ชายร้าย ๆ

No comments:

Post a Comment