Tuesday, January 31, 2017

โอรสสวรรค์ทาสรัก



เขียน : เฉียนเฉ่าโม่ลี่


เส้นเรื่องหลัก [มีสปอยล์]


- เกาเยวี่ยหนีออกจากบ้านในขณะที่มีการปิดเมืองเพื่อค้นหาสิ่งสำคัญ นางหนีเพราะต้องการเอาอาหารไปให้ยายแก่อีกคน
- เกาเยวี่ยไปเจอคนตกอยู่ในบ่อ ตอนแรกจะดึงขึ้นมาปรากฏว่าตกลงไปเอง
- คนในบ่อคือรัชทายาทเฟิงอี้ที่ถูกตามไล่ฆ่าจนตกลงไปในบ่อ ตอนแรกนางเอกไม่รู้ก็พูดคุยเล่นแล้วก็แบ่งอาหารกันกิน
- มีคนมาวยคนทั้งสอง
- เกาเยวี่ยได้เข้าวังและกลายไปเป็นนางข้าหลวง
- เฟิงอี้ชอบรับใช้นางเอก
- นางเอกรับใช้อยู่หลายปี คนทั้งสองมีความรักให้กันแต่นางเอกต้องการสามีที่รักเดียวใจเดียวเหมือนมารดากับบิดา
- เฟิงอี้ครองรายแต่งมเหสีและสนม เกาเยวี่ยลากจากตำแหน่งและกลับไปช้ำใจที่บ้าน
- เฟิงอี้ยังรักนางเอกม่เสื่อมคลาย
- น้องชายพระเอกก็ชอบนางเอกเช่นเดียวกัน หลังพระเอกครองราชจึงขอประทานสมรส ขอกับพระเอกไม่ได้จึงไปขอกับพระพันปีแทน (พระพันปี - แม่พระเอก)
- นางเอกตอนแรกไม่อยากแต่งแต่พอโดนมเหสีของพระเอกหลอกว่าพระเอกกำลังจะมีลูกกับตัวมเหสี นางเอกเลยตัดใจยอมแต่งเพราะรับพระเอกไม่ได้
- ขบวนเกี้ยวเจ้าสาวถูกลอบโจมตีโดยสนมที่ลอบฆ่าจักรพรรดิคนก่อน
- พระเอกรับตัวนางเอกเข้าวังแต่งเป็นภรรยา และบอกว่ากับนางเอกว่าไม่เคยร่วมหอกับมเหสีและนางสนมคนที่แต่งเข้ามาเลย
- นางสนมคนที่ฆ่าจักรพรรดิองค์ก่อนมีบุตรชายหนึ่งคน นางเอกเอามาเลี้ยงดูแทน แต่พระพันปีไม่ค่อยชอบ
- นางสนมร่วมมือกับมเหสีใช้องค์ชายคนที่นางเอกเลี้ยงดูไปวางยาพระพันปี นางเอกถูกจับเข้าวังเย็น
- น้องชายพระเอกมาช่วยนางเอกก่อนโดนจับได้และถูกยิงธนูใส่
- นางเอกออกไปอยู่นอกวังแต่พระเอกตามมาแก้ไขความเข้าใจผิด
- นางเอกท้องและกบดานอยู่นอกวัง
- นางเอกออกเที่ยวเล่นและจะโดนลอบฆ่า คนที่ทำคือนางสนมคนที่ร่วมมือกับมเหสี
- นางสนมคนนั้นถูกประหารด้วยโทษวางยาพิษและจะฆ่านางเอก มเหสียังคงรอดตัว
- มเหสีและบิดาของนางจะก่อกบฏ แต่ทำไม่สำเร็จ สุดท้ายโดนประหาร
- นางเอกเป็นอัครเทวี (รองจากมเหสี) เป็นภรรยาของพระเอกอยู่คนเดียวในวังหลัง พระเอกมีนางสนมคนอื่น ๆ อีก


ความคิดเห็นหลังอ่าน


ตอนแรกอ่านคำโปรยแล้วคิดว่าพระเอกจะเป็นพวกมาโซคิสแต่จริง ๆ แล้วก็เป็นเพียงแค่ผู้ชายที่มลงให้กับภรรยาเท่านั้น
พระเอกเรื่องนี้ในเรื่องจะให้คำบรรยายว่าภายนอกดูสุขุมรอบคอบ เป็นพวกมีความคิดลึกซึ้ง การแสดงออกกับคนอื่น ๆ ก็จะดูไร้น้ำใจตามลักษณะจักรพรรดิทั่วไป ส่วนการแสดงออกกับนางกก็จะยอมลงให้ ทั้งออดอ้อน ทั้งยอมทำตามที่นางเอกพูดทุกอย่าง
เนื้อเรื่องพอจะเดาได้บ้าง ตัวละครบางตัวนิสัยคงที่แต่บางตัวก็ดูไม่ค่อยคงที่เท่าไร หลัก ๆ เลยคือน้องชายพระเอกที่ตอนแรกจู่ ๆ ก็มาชอบนางเอกเสียอย่างนั้น แรก ๆ ก็เขียนเหมือนชอบแก่งแย่งชิงดีชิงเด่นกับพระเอกตลอด ทั้งยังเกือบโดนพระเอกฆ่าตายอีกด้วย จริง ๆ แค่เรื่องเกือบตายนี่ก็ไม่น่าจะยกโทษให้เอกได้เลยแต่ก็ยกโทษให้เพียงเพราะได้ยินะเอกบอกว่านางเอกขอร้องให้เขาไม่ว่าน้องชาย คือมันไม่น่าจะง่ายขนาดนั้นอ่ะนะ แล้วหลังจากนั้นก็กลายเป็นยอมรับแต่โดยดีเสียอีก... แม้จะแอบมีดักทางมาก่อนเรื่องที่ว่าถ้าน้องชายโตก็คงจะรู้เองว่าพี่ชายเหมาะสมสุดแล้ว แต่เหตุการณ์และเหตุผลคิดว่ายังไม่แน่นพอสักเท่าไร

สรุป


อ่านสนุก ๆ ได้ ไม่เครียดมาก สงสารนางเอกเป็นพัก ๆ รักจักรพรรดิกับการรักเดียวใจเดียวมันเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว ดังนั้นนางเอกจึงถูกทำร้ายจิตใจอยู่เรื่อง แต่ไม่ใช่จากพระเอกนะ จากมเหสีและสนมที่แต่งก่อนเพื่อเป็นฐานอำนาจ
ที่เสียดายคือนึกว่าพระเอกจะเป็นพวกมาโซเสียอีกแบบชอบให้โดนนางเอกด่าใส่ แต่จริง ๆ แล้วก็แค่ทาสภรรยาเท่านั้น...
เทียบกันแล้วรู้สึกว่านางเอกโดนทำร้ายทางจิตใจมากกว่าพระเอกอีก

Monday, January 30, 2017

กลลวงห้วงรัก


เขียน : ชูเฉียง


เส้นเรื่องหลัก [มีสปอยล์]


- เหยียนเซวียนต้องการแก้แค้นแทนน้องสาวที่ฆ่าตัวตายเพราะไม่สมหวังในรักโดยการฆ่าคนที่เป็นต้นเหตุ (น้องสาวฆ่าตัวตายไม่สำเร็จ ช่วยเอาไว้ทัน)
- เหยียนเซวียนแทงกุ่ยเชียนซวี่เพราะนึกว่าเป็นคนที่ทำให้น้องสาวเสียใจ (จริง ๆ แล้วเป็นอีกคนที่เป็นเพื่อนพระเอก)
- น้องสาวคนรองถูกส่งตัวไปอยู่กับญาติที่นอกด่าน น้องคนเล็กอยู่กับพ่อแม่ที่บ้าสาวคนโตเหยียนเซวียนถูดนำไปฝากไว้กับญาติอีกที่เช่นกัน
- น้าเขยได้ตกลงทำธุรกิจค้าม้ากับกุ้ยเซียนซวี่และให้เหยียนเซวียนไปเลือกม้าและเฝ้าม้าเอาไว้
- ในระหว่างที่เฝ้าม้าลูกพี่ลูกน้องของนางเอกก็ท้าแข่งม้า
- ม้านางเอกถูกหินที่ลูกพี่ลูกน้องปามาจึงเสียหลัก นางเอกกระโจนลงม้าเข้าอ้อมกอดพระเอกพอดี
- พระเอกเหมือนจะสงสัยว่านางกเป็นคนทำร้ายตัวเอง
- พ่อนางเอกมาแล้วว่าน้องสาวกับน้องเขยว่าทำไมให้นางเอกจากบ้าน เขาส่งมากักบริเวณนะ นางเเลยขอตัวกับน้าสาวว่าระหว่างที่พ่อโกรธอยู่ขอออกไปข้างนอกได้ไหม พ่อจะได้ไม่เห็นหน้าตัวเองแล้วโมโห
- นางเอกได้ยาสลายสติจากเพื่อนของลูกพี่ลูกน้อง
- พระเอกเจอนางเอกที่ตลอดอีกครั้งจึงชวนไปดื่มน้ำช้า
- นางเอกวายยาพระเอกเยอะมาก
- พระเอกเจอคนลอบทำร้ายแล้วก็หนีไปพร้อมนางเอกก่อนที่จะสลบไป
- นอกจากครอบครัวพระเอกแล้ว ครอบครัวเพื่อนพระเอก ครอบครัวนางเอกคือกิจการล่มโดนเพ่งเล่งกันหมดจนต้องหนีหายไปจากเมือง
- นางเอกถูกทิ้งไว้ดูแลพระเอก ต้องจำนำของใช้ทั้งหมดแม้แต่หยกที่ดูต่างหน้าย่า
- นางเอกป้อนยาด้วยปากให้พระเอกที่สลบทุกนจนดีขึ้น
- พระเอกถูกตามจับนอกจากทางการแล้วยังมีนางคณิกาอีกคน
- นางเอกหลอกเอาเงินจากหญิงคณิกาคนนั้น
- พระเอกฟื้นเพราะได้นางเอกป้อนยาทุกนแต่แกล้งสลบต่อ
- พระเอกให้คนสนิทที่นางเอกพามาหาพาหมอและลูกชายที่ช่วยตัวเองไปทำงานที่โรงหมอดี ๆ
- ในเมื่อไม่มีใครเหลือนางเอกจึงต้องพาพระเอกไปที่หุบเขาที่เป็นที่กบดานของลูกน้องตัวเองและเป็นที่ที่กิจการของพอกส่วนหนึ่งยังดำนการอยู่
- พระเอกช่วยเหลือครอบครัวของนางเอกไว้แต่น้องคนเล็กหายไป
- เพื่อนพระเอกตอนที่หนีหนีไปนอกด่านเช่นกัน
- นางเอกมีกลุ่มโจรมาตามล่าตัวเองและกลุ่มที่นางคณิกาจ้างมาด้วย
- เอาเป็นว่าหนีมาที่หุบเขาได้
- พระเอกวางแผนเอาคืนแล้วก็จีบนางเอกไปด้วย
- ครอบครัวนางเอกกลับบ้านแต่ปล่อยนางเอกไว้
- พระเอกมีคนข้างกายผู้หญิงอีกคนนึงแต่คิดแบบน้องสาว แต่นางเอกไม่ชอบเท่าไร
- นางเอกจะหนีพระเอกเลยเอาม้าที่ดีที่สุดมาหมั้นและเหมือนจะมีอะไรกันที่คอกม้าก่อนปล่อยนางเอกกลับ
- พระเอกไปหมั้นนางเอก
- คนข้างกายพระเอกมาบอกนางเอกว่าวิธีที่พระเอกจะได้กิจการค้าเกลือคืนคือต้องแต่งกับคุณหนูอีกสกุลและเอาม้าดี ๆ ที่หมั้นนางเอกไปหมั้นนาง
- นางเอกเอาม้าไปให้คุณหนูคนนั้นและพาไปหาหมอที่โรงหมอที่สองพ่อลูกที่พูดถึงก่อนหน้าไปอยู่
- พระเอกรู้ความจริงจากปากคนสนิทจึงรีบไปหานางเอก
- พระเอกเจอนางเอกที่กำลังเดินกลับ นางเอกเท้าพอง
- พอกลับมาบ้านทั้งคู่ก็สลบไปในห้องนอน คือโดนยาสลายสติ
- นางเอกถูกขายไปเป็นนางคณิกา
- พระเอกไปจัดการกับนางการที่แค้นตัวเอง นางคณิกาคนนั้นจ้างนักฆ่าแต่เป็นนักฆ่าที่มีบุญคุณกับพระเอก
- พระเอกไปช่วยนางเอกทัน
- พระเอกได้การค้าคืนมาและกิจการดีขึ้น และไม่ถูกตามล่าเพราะเพื่อนกลับมาจากนอกด่าน และคนใหญ่คนโตที่หนุนหลังตัวเองถูกอภัยโทษ
- พระเอกนางเอกได้แต่งงานกันสักที


ความคิดเห็นหลังอ่าน


เป็นนิยายมากกว่ารักที่ทำให้รู้สึกผิดหวังมาก เหมือนพยายามยัดเยียดให้พระนางชอบกัน รักกันให้ได้ คือนางเอกแทงพระเอกแต่ทุกครั้งที่พระเอกเจอนางเอกในใจจะเอาแต่คิดว่าน่ารักอย่างนั้น ดีอย่างนี้ คือพยายามมากจริง ๆ พยายามอย่างไม่มีต้นสายปลายเหตุ ยัดเยียดแบบสุด ๆ
ตัวละครเยอะมาก ชื่อเยอะจนจำไม่หมด บางปมถูกทิ้งไว้นานกว่าจะเฉลย แล้วเวลาเฉลยคือสั้นมาก ไม่อินเลย เรื่องราวเยอะเกินกว่าจะยัดลงเล่มบาง ๆ ไหว (ลองอ่านเส้นเรื่องดูจะรู้ว่าเยอะหตุการณ์มากแต่หนังสือคือบางมาก...) ในบางเหตุการณ์เหตุผลอ่อนมาก เวลาอ่านมีแต่ความผิดหวัง ปกสวย คำโปรยดี แต่นิสัยนางเอกไม่เอาอ่าวเลย บทรักก็ไม่ดี บางฉากก็เหมือนตัดไปดื้น ๆ เนื้อเรื่องสับสน ปมอะไรไม่รู้ที่ทิ้งไว้มีเต็มไปหมด ตัวละครบางตัวใช้แล้วทิ้ง เรื่องบางเรื่องก็เหมือนทิ้งปมเอาไว้เช่นเรื่องน้องคนเล็กที่หายไปก็ไม่มีกล่าวถึงต่อ หายไปไหน แล้วเรื่องที่น้องคนรองไปอยู่นอกด่านก็ไม่ได้ถูกพูดถึงอีก ตอนแรกนึกว่าที่เพื่อนพระเอกไปนอกด่านคืออาจจะได้เจอกันรักกันแต่ก็ไม่มีอะไรเลย ไม่ได้พูดถึงอีก (แต่จริง ๆ คิดว่าคนเขียนอาจจะตั้งใจเขียนภาคต่อเป็นคนรองกับคนเล็กนะ)

สรุป


ไม่สนุกเลย เป็นเรื่องที่ต้องพยายามอ่านมาก ไม่ควรซื้อมาอ่านไม่ว่าจะเป็นราคามือสองหรือไม่ ลองไปอ่านตัวอย่างดูก็น่าจะเพียงพอทำให้ตัดสินใจได้แล้ว
ไม่เคยอ่านมากกว่ารักที่ห่วยแบบนี้มาก่อนเลย... เสียใจและผิดหวังมาก...
อ่านไปทุก ๆ สองสามหน้าจะต้องอุทานว่านี่มันเรื่องอะไรของมันเนี้ย นี่มันอะไรวะ โอ้ย อะไรของมันเนี้ย

Friday, January 27, 2017

ศิลาหลอมรัก



เขียน : หมิงเยวี่ยทิงเฟิง



เส้นเรื่องหลัก [มีสปอยล์]


- เนี่ยเฉิงเหยียนติดพิษเกือบตาย 
- หานเซี่ยวได้ชื่อว่าเป็นดาวนำโชคถูกนำตัวมาดูแลเนี่ยเฉิงเหยียน
- เนี่ยเฉิงเหยียนชอบในนิสัยและการแสดงออกของหานเซี่ยว หานเซี่ยวก็ชอบพระเอกเช่นเดียวกัน แต่ในความรู้สึกเหมือนความรักของหานเซี่ยวจะออกแนวป๊อปปี้เลิฟมากกว่า ชอบเพราะชื่นชม ชื่นชมก็เลยชอบ
- เนี่ยเฉิงเหยียนคิดว่าปู่ของตัวเองทำเรื่องเลวร้ายในอดีตก็เลยไม่ถูกกัน
- ปู่ของพระเอกจะปลีกตัวออกจากเขาที่เนี่ยเฉิงเหยียนไปรักษาตัว ให้หานเซี่ยวสาบานว่าจะไม่แต่งกับเนี่ยเฉิงเหยียนแล้วจะสอนวิชาแพทย์ให้ สุดท้ายแม้จะฝืนใจแต่ก็ทำตาม
- หานเซี่ยวมีวิชาแพทย์แต่ก็ยังอยู่รับใช้เนี่ยเฉิงเหยียน หานเล่อน้องชายนางเอกทำงานให้เนี่ยเฉิงเหยียน
- เนี่ยเฉิงเหยียนต้องการเสาะหาความจริงเพื่อแก้แค้นแทนคนรักเก่า สุดท้ายได้รู้ว่าผู้ที่ทำคือคู่แค้นของปู่ตัวเอง
- เนี่ยเฉิงเหยียนและหานเซี่ยวเดินทางไปยังเมืองชายแดนเพื่อให้เนี่ยเฉิงเหยียนได้ตามตัวปู่ของตัวเองกลับมา
- เนี่ยเฉิงเหยียนให้หานเซี่ยวรอตัวเองที่เมืองชายแดนแล้วตัวเองเดินทางไปพร้อมกับหลงซาน (พระเอกจากเรื่องหงส์ฟ้อนมังกรเหิน)
- หานเซี่ยวเสี่ยงอันตรายไปกับเฟิ่งอู๋ (นางเอกจากเรื่องหงส์ฟ้อนมังกรเหิน) เพื่อไปช่วยกองทัพ
- เนี่ยเฉิงเหยียนเจอคนรักเก่าของตัวเองอีกครั้ง คิดจะใช้การแต่งงานล่อตัวคู่แค้นของปู่ตัวเองออกมา คนรักเก่าคนนี้ที่แท้คือพี่น้องฝาแฝดที่ยังมีชีวิตอยู่ ส่วนคนรักเก่าของเนี่ยเฉิงเหยียนแท้จริงแล้วตายไปแล้ว
- หลงซานไปตามเฟิ่งอู๋และหานเซี่ยวให้กลับไปห้ามพระเอก
- สุดท้ายเนี่ยเฉิงเหยียนรู้ความจริงว่าคนที่วางยาตัวเองก็คือคนรักเก่า นางคิดจะให้เขาตายไปอยู่ด้วยกัน
- เนี่ยเฉิงเหยียนเมาจนไล่หานเซี่ยวไป เมื่อได้สติก็ออกเดินทางตามกลับไปแต่ไม่พบหานเซี่ยวแล้ว
- หานเซี่ยวกับหานเล่อเดินทางออกไปช่วยเหลือคนไข้และหนีจากเนี่ยเฉิงเหยียนไป
- แม้จะรู้ว่าหานเซี่ยวอยู่ที่ไหน เนี่ยเฉิงเหยียนก็ทำเพียงแค่ช่วยอยู่ห่าง ๆ เท่านั้น
- สุดท้ายคนทั้งคู่รู้ใจตัวเองและกลับไปอยู่ร่วมกันเช่นเดิม
...


ความคิดเห็นหลังอ่าน


จากที่เคยเขียนเอาไว้ว่าในเล่มสองของเรื่องหงส์ฟ้อนมังกรเหินนั้นดูรีบ ๆ และมีอะไรบางอย่างไม่ละเอียดนัก แต่พอได้อ่านเรื่องนี้แล้วถึงจะได้รู้สึกว่าทั้งสองเรื่องจบได้อย่างสมบูรณ์ ในความรู้สึกเหมือนต้องอ่านช่วงแรกของหงส์ฟ้อนมังกรเหินกับช่วงแรกของศิลาหลอมรักก่อน แล้วจึงค่อยมาอ่านรวมในช่วงหลังของศิลาหลอมรักต่อ

ในช่วงแรกของเรื่องที่เป็นการปูพื้นของตัวละครความสนุกสู้เรื่องเรื่องหงส์ฟ้อนมังกรเหินช่วงแรกไม่ได้ แต่ในช่วงหลังสนุกมาก สนุกในที่นี้คือสนุกช่วงที่เป็นช่วงสู้รบระหว่างแคว้น ส่วนเรื่องการทะเลาะกันและแก้ไขความเข้าใจของพระเอกนางเอกไม่ค่อยเท่าไรนัก ปมขัดแย้งที่เป็นเรื่องรองอย่างการสู้รบระหว่างแค้น สนุกกว่าปมขัดแย้งที่เป็นเรื่องหลักอย่างปมความรักของพระนาง

ในใจคิดว่าดีที่เรื่องสามคราไม่ได้มีช่วงเวลาอยู่ในช่วงเดียวกัน ไม่เช่นนั้นคงจะรู้สึกเหมือนอ่านเรื่องวนซ้ำ ๆ ไปมา เรื่องศิลาหลอมรักช่วยขยายจุดที่รีบร้อนในหงส์ฟ้อนมังกรเหิน

เรื่องพิเศษขององค์หญิงในตอนที่อ่านทวนเรื่องขององค์หญิงแรก ๆ ก็รู้สึกอึดอัดอย่างบอกไม่ถูก อีกทั้งยังเหมือนอ่านทวนเรื่องในช่วงที่แม่ทัพพูดคุยกับองค์หญิงซ้ำอีกรอบ แต่เมื่ออ่านผ่านมาจนถึงจุดที่แม่ทัพช่วยองค์หญิงออกมาแล้วจึงค่อยได้อ่านเนื้อเรื่องใหม่ ๆ หน่อย หลังอ่านตอนพิเศษจบก็รู้สึกสงสารองค์หญิง ที่จริงก็คิดเอาไว้อยู่แล้วว่าเรื่องคงเป็นแบบนั้น แต่ก็ยังอดที่จะตกใจขึ้นมาแว้บหนึ่งไม่ได้ ดีที่แม่ทับจริงใจทั้งสองคนจึงได้สมหวัง หมดทุกข์หมดโศก

สรุป


ศิลาหลอมรักเป็นเรื่องที่เส้นเรื่องยาวนานมาก นางเอกอายุแรกเริ่มน่าจะสักสิบสี่สิบห้า ดำเนินเรื่องมาจนนางเอกยี่สิบถึงจะได้ยอมตกลงปลงใจ
ในเรื่องพิเศษก็ดำเนินเรื่องราวยาวไม่แพ้กัน องค์หญิงเริ่มที่ยี่สิบกว่าจะได้แต่งน่าจะสักยี่สิบสามถึงยี่สิบห้า เพราะอ่านแล้วก็มีการบอกอยู่ตลอดว่าเวลาผ่านไปหลายปีมาก



สรุปรวมสามเรื่อง


จากทั้งสามเรื่องถ้าพูดถึงเรื่องของพระนางชอบเรื่องสามคราวิวาห์รักมากที่สุด รองลงมาเป็นหงส์ฟ้อนมังกรเหิน รองลงมาเป็นศิลาหลอมรัก
เหตุผลคือเรื่องสามคราวิวาห์รักแม้จะไม่ได้มีฉากที่ยิ่งใหญ่อะไรแต่การดำเนินเรื่องเสมอต้นเสมอปลายดี มีรีบบ้างแต่ก็ไม่ได้รู้สึกเหมือนโดยเร่งหรือปิดบังอะไร
เรื่องหงส์ฟ้อนมังกรเหินเนื้อเรื่องหลักทำได้ดีแต่เนื้อเรื่องรองอาจจะเพราะต้องนำไปขยายในเรื่องศิลาหลอมรักจึงดูรีบและไม่กระจ่างไปเสียหน่อย
เรื่องศิลาหลอมรักเนื้อเรื่องรองที่ยกต่อมาจากเรื่องหงส์ฟ้อนมังกรเหินทำได้ดีอีกทั้งมีเรื่องพิเศษช่วยต่อให้จนจบแต่เนื้อเรื่องของพระนางกลับแผ่วกว่าและดูไม่ค่อยสำคัญเท่า

แต่ถ้าพูดถึงเส้นเรื่องรองที่ไม่ใช่เรื่องของพระนางแล้วเรื่องศิลาหลอมรักดีที่สุด ส่วนอีกสองเรื่องไม่ค่อยมีอะไรเท่าไรนัก

Tuesday, January 24, 2017

หงส์ฟ้อนมังกรเหิน



เขียน : หมิงเยวี่ยทิงเฟิง


เส้นเรื่องหลัก [มีสปอยล์]


- เฟิ่งหนิงฟื้นขึ้นมาในคฤหาสน์ตระกูลหลงโดนที่ไม่มีความทรงจำเหลืออยู่
- เฟิ่งหนิงพยายามหาคำตอบเรื่องที่มาของตัวเอง

- เฟิ่งหนิงได้พบหลงซานแต่ก็ยังจำอะไรไม่ได้เหมือนเดิม
- เฟิ่งหนิงได้รู้คร่าว ๆ ว่าของที่ตัวเองจะขโมยไปแต่แรกคือของลำค่าของตระกูลหลง เป็นแผนที่ของสมบัติลับ
- ในระหว่างที่ไม่มีใครอยู่ที่คฤหาสน์ตระกูลหลงมีคนบุกรุกเข้ามาหมายจะขโมยของสำคัญ เฟิ่งหนิงแย่งคืนมาได้และหนีตายไปยังเมืองไป๋อิง
- เฟิ่งหนิงวานให้เนี่ยเฉิงเหยียนที่เป็นสหายสนิทของหลงซานคืนของให้ สาเหตุคือไม่ไว้ใจคนในคฤหาสน์ตระกูลหลง หากของสำคัญหายไปอีกครั้งนางจะต้องโดนกล่าวหาอย่างแน่นอน
- เฟิ่งหนิงและหลงซานเดินทางกลับมายังคฤหาสน์ พ่อแม่ของเฟิ่งหนิงพาเป่าเอ๋อร์ลูกสาวของเฟิ่งหนิงมาหา แต่แท้จริงแล้วเฟิ่งหนิงกับหลงซานไม่เคยมีอะไรกันมาก่อน
- เฟิ่งหนิงกลับไปกับพ่อแม่ก่อนที่จะพาเป่าเอ๋อร์หนีออกมาเพราะรู้ดีว่าพ่อแม่จะยกเป่าเอ๋อร์ให้คนอื่นแต่นางยอมไม่ได้
- หลงซานตามมาดูแลเฟิ่งหนิงและเป่าเอ๋อร์เป็นอย่างดี
- หลงซานถูกจับตัวไป ถูกวางยาปลุกกำหนัดแต่สุดท้ายเฟิ่งหนิงช่วยไว้ได้และคนทั้งสองก็มีอะไรกันแทน
- เฟิ่งหนิงแท้จริงแล้วเป็นคนละคนกับเฟิ่งหนิงในตอนแรก
- เฟิ่งหนิงและหลงซานเดินทางกลับคฤหาสน์อีกครั้ง
- พ่อแม่ของเฟิ่งหนิงก็อยู่ด้วย คนทั้งสองตระกูลต้องการหาสมบัติลับ เฟิ่งหนิงกับหลงซานและพ่อของเฟิ่งหนิงออกเดินทางไปหาสมบัติลับ
- ฝากเป่าเอ๋อร์ไว้กับหลงเอ้อร์ (พระเอกจากสามคราวิวาห์รัก)
- เฟิ่งหนิงต้องการไปแคว้นซย่าเพื่อตามหาที่มาของตนเอง
- เฟิ่งหนิงไปเจอหานเซี่ยวกับเนี่ยเฉิงเหยียน
- หลงซานกับเนี่ยเฉิงเหยียนไปแคว้ยซย่า เฟิ่งหนิงกับหานเซี่ยวไปรักษาคนในกองทัพ
- หลงซานไปตามเฟิ่งหนิงและหานเซี่ยว เจอสถานการณ์ที่เฟิ่งหนิงเกือบตาย
- หลงซานตัดสินใจว่าจากนี้จะไม่ให้เฟิ่งหนิงอยู่ห่างกายอีกแล้ว
- เฟิ่งหนิงท้อง
- เฟิ่งหนิงเจอเฟิ่งหนิงอีกคน แท้จริงแล้วคนทั้งสองเป็นพี่น้องฝาแฝดกัน
- สาเหตุที่เฟิ่งหนิงและเฟิ่งหนิงอีกคนไม่รู้จักกันเป็นเพราะแม่ของเฟิ่งหนิงแย่งชิงเฟิ่งหนิงมาจากแม่ที่แท้จริง ส่วนเฟิ่งหนิง (นางเอก) อยู่กับแม่และร่อนเร่ไปทั่วจนแม่ตาย
- คนที่ร้ายที่สุดคือแม่ของเฟิ่งหนิงอีกคน นางเป็นคนวางแผนทุกอย่าง ทั้งทำร้ายเฟิ่งหนิง ทั้งคิดจะขโมยแผนที่ หลอกลวงทุกคน
- เมื่อกลับถึงคฤหาสน์นอกจากพ่อแม่ของเฟิ่งหนิงแล้วก็ยังมีกลุ่มคนที่เลี้ยงดูเฟิ่งหนิงมาตั้งแต่เด็ก แท้จริงแล้วนางเอกชื่อเสี่ยวอู๋ หลังจากนี้เลยใช่ชื่อว่าเฟิ่งอู๋แทน
- หลังความจริงปรากฏและเรื่องราวคลี่คลายหลงซานอยู่กับเฟิ่งอู๋ ส่วนเฟิ่งหนิงกลับไปพร้อมกับสามีปล่อยให้เป่าเอ๋อร์ลูกสาวได้อยู่กับเฟิ่งอู๋และหลงซานแทน

...


ความคิดเห็นหลังอ่าน


เป็นนิยายเล่มที่แรก ๆ อ่านแล้วจะรู้สึกเศร้าเป็นพัก ๆ และบ่อยด้วย ความอินในอารมณ์ชองนางเอกสื่อออกมาได้ดีมาก คือมันจะรู้สึกปวดร้าว เศร้าใจแบบมีอารมณ์ร่วมจริง ๆ ผิดกับ่วงที่พระเอกรู้สึกกังวลใจหรืออะไรก็แล้วแต่แทบจะไม่ค่อยมีอารมณ์ร่วมเลย แต่กับนางเอกแรก ๆ จะเป็นตลอด

ในช่วงแรกที่นางเอกฟื้นขึ้นมาแล้วลืมความทรงจำแล้วพบว่าตัวเองไม่มีใครต้องการเลย ไม่มีใครรักเลยเป็นช่วยที่รู้สึกอึดอัดใจแทนนางเอกมาก ยิ่งนางเอกพยายามมองโลกในแง่ดีก็ยิ่งรู้สึกว่าคนตระกูลพระเอกใจร้ายมาก รู้สึกได้ถึงความไม่ยุติธรรมเลยสักนิดเดียว

เรื่องนี้ในเล่มแรกจะเล่นกับอารมณ์ของนางเอกได้ดี ยิ่งตอนที่พาเป่าเอ๋อร์ลูกสาวนางเอกมาหาคือเขียนได้ดีมาก ๆ เลย เห็นภาพของตัวละคร เห็นถึงสภาพจิตใจของตัวครที่พุ่งขึ้นถึงขีดสุดและตกลงต่ำถึงขีดสุด แต่ในเล่มที่สองกลับรู้สึกถึงความรีบในหลายจุด ยิ่งเป็นช่วงที่มีคู่ของเมืองการแพทย์เข้ามาเกี่ยวช่วงนั้นยิ่งดูรีบมาก คืออ่านแล้วรู้สึกว่ามันให้อารมณ์ไม่เหมือนช่วงที่ปูเรื่องมาในเล่มแรกเท่าไรนัก


มีกลิ่นอายของนิยายจอมยุทธ์อยู่เยอะเข้าชั้นเลย ให้ % ประมาณเดียวกับ % ของที่เล่มแรกเหมือนนิยายสืบสวนสอบสวน ชอบตอนนางเอกพูดถึงเรื่องผายลมในไร่แตง มันขำมากจริง ๆ เข้าใจเลยว่าทำไมพระเอกกลั้นขำไม่อยู่ เพราะคนอ่านก็กลั้นไม่อยู่เช่นเดียวกัน ถึงกลับต้องวนกลับไปอ่านกครั้งว่ามันขำจริง ๆ หรือ (ซึ่งอ่านอีกครั้งก็ยัำ แม้จะขำน้อยลงก็ตามที)

สรุป


นางเอกเป็นตัวละครที่มีเอกลักษณ์ ผู้เขียนควบคุมตัวละครได้ดีมาก
พระเอกจืด ไม่รู้ทำไมถึงได้รู้สึกแบบนี้แต่พระเอกจืดจริง ๆ
หลงเอ้อร์จับคู่กับเป่าเอ๋อร์ได้น่ารักมาก คือแบบนายท่านรองต้องรักหลานสาวคนนี้มาก ๆ เป็นแน่ ทั้งจูงมือไปวาดรูป ทั้งเขียนอธิบายเรื่องรูปภาพให้
อ่านแล้วจะทำให้อยากกลับไปอ่านสามคราอีกครั้ง แต่เน้นไปที่คู่ลุงหลานแทน... 

Friday, January 20, 2017

สามคราวิวาห์รัก


เขียน : หมิงเยวี่ยทิงเฟิง


เส้นเรื่องหลัก [มีสปอยล์]


- จวีมู่เอ๋อร์เป็นหญิงสาวตาบอทที่มีความฉลาดหลักแหลมและมีวิชาพิณเป็นเลิศ
- บุพเพระหว่าจวีมู่เอ๋อร์กับหลงเอ้อร์เริ่มจากการที่จวีมู่เอ๋อร์สาดน้ำชาใส่หลงเอ้อร์
- หลงเอ้อร์เป็นพวกเจ้าคิดเจ้าแค้น
- หลงเอ้อร์และจวีมู่เอ๋อร์ต่างคนต่างก็เล่นงานกันไปมา
- จวีมู่เอ๋อร์ถูกทาบทามให้ไปเป็นอนุของคนที่ชอบนาง แต่นางไม่ต้องการ
- จวีมู่เอ๋อร์ไปขอหลงเอ้อร์แต่งงาน
- แม้จะมีเรื่องนิดหน่อยและจวีมู่เอ๋อร์ลังเลแต่หลงเอ้อร์ที่รู้สึกดีกับนางมากขึ้นเรื่อย ๆ ก็แต่งนางเข้าบ้านจนได้
- จวีมู่เอ๋อร์ถูกลักพาตัว
- จวีมู่เอ๋อร์หาทางเอาตัวรอดจากการคุมขังโดนพวกโจรโดยการซ่อนตัว หลงเอ้อร์เป็นคนเดียวที่หานางจนเจอ
- ในใจจวีมู่เอ๋อร์ยังรู้สึกติดค้างเรื่องการค้นหาความจริงของยอดนักพิณที่ตายไปอย่างไม่เป็นธรรมจึงออกอุบายหย่ากับหลงเอ้อร์แล้วแยกตัวออกมาอยู่ที่บ้านเดิม
- จวีมู่เอ๋อร์โดนลอบทำร้ายเกือบตายและหนีไปซ่อนตัว หลงเอ้อร์ก็เป็นคนเดียวที่หานางเจอเช่นเดิม
- จวีมู่เอ๋อร์ป่วยหนักใกล้ตาย หลงซานและเฟิ่มอู๋ภรรยาเชิญเจ้าเมืองไป๋เฉียวที่เก่งด้านการแพทย์ให้มาช่วยเหลือจนรอดมาได้
- หลงเอ้อร์ให้พระพันปีพระราชทานสมรสอีกครั้ง
- จวีมู่เอ๋อร์พัวพันเข้าไปกับเรื่องยุ่งอีกครั้ง โดนกล่าวหาว่าเหตุการณ์ที่ถูกคนลอบทำร้ายกลายเป็นว่าตัวเองเป็นฆาตกรแทน
- จักรพรรดิออกราชโองการหย่าให้กับหลงเอ้อร์และจวีมู่เอ๋อร์เพื่อไม่ให้หลงเอ้อร์โดนหางเลขไปด้วย
- จวีมู่เอ๋อร์โดนคนที่รักชอบตัวเองลักพาตัวในระหว่างที่ถูกคุมขัง
- เรื่องราวของนักเล่นพิณที่ถูกใส่ร้ายถูกคลี่คลาย
- หลงเอ้อร์แต่งงานกับจวีมู่เอ๋อร์เป็นครั้งที่สาม คนทั้งสองอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข


ความคิดเห็นหลังอ่าน


แรก ๆ ไม่ค่อยชอบพระเอกเลยเพราะพระเอกเจ้าคิดเจ้าแค้นมากเกินไป แล้วยิ่งอีกฝ่ายเป็นถึงหญิงตาบอดด้วยนะ แย่งไม้เท้า ปล่อยข่าวลือ ส่งของไปเยาะเย้ย แบบนี้มันเป็นนิสัยของพระเอกเหรอ อันธพาลชัด ๆ

แต่พอรู้สึกตัวว่าชอบเท่านั้นล่ะ... ก็ยังคงหาทางกลั่นแกล้งนางเอกอยู่ดี เพียงแต่เป็นห่วงมากและแกล้งแค่พอให้กระชุ่มกระชวยหัวใจเท่านั้น

เนื้อเรื่องส่วนใหญ่จะเป็นการสืบคดีโดยจะมีเรื่องกุ๊กกิ๊กของคู่พระนางคั่นสลับกันไปมา โดยระหว่างเกิดคดีนางเอกก็มักจะตกเป็นเหยื่อ / กลายเป็นผู้ต้องสงสัยอยู่เสมอ คนที่ไม่ชอบแนวสืบสวนและอยากจะอ่านแต่ความกุ๊กกิ๊กก็พอไหว ความสนุกจะอยู่ที่การต่อปากต่อคำของพระเอกนางเอก ในจุดนี้ต้องยอมรับว่านางเอกฉลาดมาก คือพยายามพูดเอาใจพระเอกแต่ก็เหน็บแนมไปด้วย แต่ถ้าเกิดได้อ่านเรื่องของการสืบสวนเข้ามาด้วยก็จะยิ่งสนุกมากขึ้น โดยเฉพาะเรื่องความหมายของบทเพลงและท่วงทำนองที่ใช้ในการไขคดี คือคนอ่านสามารถไขคดีไปในระหว่างที่อ่านได้ด้วย เพียงแต่อาจจะไม่ได้รู้สึกเหมือนอ่านนิยายสืบสวนสอบสวน 100% ถ้าให้คะแนนด้านนิยายสืบสวนจะอยู่ประมาณที่ 75% (ก็นับได้ว่าเยอะอยู่นะ)

อีกอย่างหนึ่งที่ชอบในเรื่องนี้คือสามีแต่ละคนรักและทำดีกับภรรยาของตัวเองมาก ไม่ว่าจะเป็นพระเอก พี่ชายพระเอก น้องชายพระเอก ตัวร้ายชาย ทุกคนทำดีกับภรรยาของตัวเองหมด อาจจะไม่ใช่ทุกคนที่รักภรรยาของตนเองอย่างจริงใจ แต่ก็ไม่เคยทำผิดต่ออีกฝ่ายเลย ยิ่งตอนที่ตัวร้ายชายยอมรับผิดแทนภรรยาของตัวเองเพราะตั้งใจไว้ว่าจะดีกับนาง ตรงนี้นับว่าเป็นจุดที่ทำให้ซาบซึ่งใจมากที่สุดแล้ว

สำหรับตอนพิเศษชอบตอนของพี่ชายพระเอกมากที่สุด อยากอ่านเยอะกว่านี้จังเลย ยิ่งเจ้าตัวชอบพูดประมาณว่าภรรยาตัวเองนั้นดีที่สุดแถมหน้าอกใหญ่แล้วยิ่งอยากอ่านต่อเลย

สรุป


นิยายเรื่องนี้คุมตัวละครเก่งมาก
พระเอกจะมีนิสัยตระหนี่ เจ้าคิดเจ้าแค้น คิดเข้าข้างตัวเองอยู่เสมอ และก็จะเป็นแบบนี้ทั้งเรื่อง
ส่วนนางเอกก็จะเป็นคนฉลาดรอบคอบแต่ค่อนข้างวิตกกังวลบ่อย อาจจะเป็นเพราะรอบคอมมากจนเกินไปจนทำให้เป็นแบบนี้
ตัวร้ายสมที่เป็นตัวร้ายแต่ติดอยู่อย่างหนึ่งคือเหตุผลในการก่อคดีมันแอบรู้สึกว่าเบาเกินไปหน่อย คือตัวร้ายเอาจริง ๆ ค่อนข้างจะเป็นคนฉลาด แล้วก็ดีมากด้วยนะ ที่ทำไปทั้งหมดเหมือนมันเป็นแบบอารมณ์ชั่ววูบเลย แต่เป็นชั่ววูบที่ผ่านการตัดสินใจมาอย่างดี

Tuesday, January 17, 2017

กลรักดอกท้อ


เขียน : โม่เหยียน


เส้นเรื่องหลัก [มีสปอยล์]


- อวี๋เสี่ยวเถานางเอกของเรื่องโดนพิษปลุกกำหนัดจากคนที่รู้จักกันด้วยความไว้ใจ อวี๋เสี่ยวเถาจึงจำเป็นต้องหาผู้ชายมาส่งพลังหยางเพื่อแก้พิษ
- ต้วนฉางยวนคือผู้ชายที่อวี๋เสี่ยวเถาเลือก เป็นเจ้าของปราสาทเขาชิงอวี้
- ต้วนฉางยวนไม่ชอบอวี๋เสี่ยวเถา คืนแรกที่ต้องทำตามตอนแรกก็เล่นเล่ห์แต่นางเอกหลังจากที่โดนทำร้ายก็ไม่เชื่อใจคนอีก ในที่สุดก็ได้ร่วมหอกับพระเอก
- อวี๋เสี่ยวเถาคิดเอาไว้ว่าถ้าชอบก็จะอยู่ต่อ แต่ถ้าไม่ชอบเมื่อรักษาตัวหายก็จะออกเดินทางทันที
- มีเหตุการที่ต้วนฉางยวนเกิดสงสัยเรื่องที่มาของนางเอก เมื่อรู้ว่านางเอกน่าจะสวยก็กลับมาสนใจ
- นางเอกหลังได้รับการเอาใจใส่ก็รู้สึกลังเลใจบ้าง
- ตัวร้ายหญิงที่หลงใหลในตัวต้วนฉางยวนตามมาหาถึงปราสาทเขาชิงอวี้ ทั้งยังใส่ร้ายอวี๋เสี่ยวเถา
- อวี๋เสี่ยวเถาเห็นต้วนฉางยวนไม่มีท่าทีจะเชื่อใจหรือจัดการอะไรก็เลยตัดสินใจหนีไปทันที
- อวี๋เสี่ยวเถาย้ายไปอยู่ที่เมืองใหม่ต้วนฉางยวนก็แอบช่วยอยู่ห่าง ๆ
- อวี๋เสี่ยวเถาโดนคนร้ายลักพาตัว ต้วนฉางยวนต้องออกโรงไปช่วย
- อวี๋เสี่ยวเถาหนีพระเอกอีกครั้งจนไปเจอคนรู้จักและเสียทีโดยยาปลุกกำหนัดอีกครั้ง ครั้งนี้ไม่ได้เตรียมตัวจึงไม่สามารถควบคุมได้
- ต้วนฉางยวนตามตามช่วยอีกครั้ง อวี๋เสี่ยวเถาอาละวาดใส่พระเอกไปรอบหนึ่งก่อนที่จะใช้พระเอกเป็นยาแก้พิษเช่นเดิม
- คนทั้งสองเข้าใจกันและกลับไปที่ปราสาทเขาชิงอวี้ของต้วนฉางยวนอีกครั้ง
- หลังจากจัดการนางร้ายที่เป็นสาเหตุของการที่อวี๋เสี่ยวเถาหนีออกมาแล้วทั้งคู่ก็อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข


ความคิดเห็นหลังอ่าน


ผลงานของโม่เหยียนเท่าที่เคยได้อ่านมาคือถ้านางเอกมีวรยุทธ์จะสวย ถ้าไม่มีจะธรรมดา เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องที่นางเอกมีวรยุทธ์ ซึ่งแน่นอนว่านางสวย ปัญหาที่นางเจอก็มีไม่มากแค่ถูกพิษราคะ ถูกย้ำยี (แบบกึ่ง ๆ สมยอมโดยพระเอก) ถูกใส่ร้าย (โดยตัวร้าย) ถูกทำร้ายจิตใจ (โดยพระเอก) ถูกลักพาตัว ถูกกักขังหน่วงเหนี่ยวและเกือบจะถูกย้ำยี (โดยตัวร้าย) และถูกวางยาอีกครั้ง (โดยตัวร้าย) ซึ่งเป็นที่แน่นอนว่าวิบากกรรมของนางเอกโม่เหยียนไม่รู้เป็นอะไรทำไมมันมีมากมายเหลือเกิน

ความคิดเห็นส่วนตัวคือไม่ค่อยชอบที่ตอนแรกพระเอกทำไม่ดีกับนางเอก ไม่ดีมาก ๆ แต่ก็สมจริงดี เรื่องนี้เป็นหนึ่งในไม่กี่เรื่องที่รู้สึกว่าพระเอกเป็นตัวละครที่มีนิสัยคงเส้นคงวามากถึงมากที่สุด คือรักษาหน้ายิ่งชีพอย่างไรก็อย่างนั้น คือไม่ว่าจะอย่างไรก็ตามจะไม่ยอมหลุดมาดต่อหน้าคนอื่นที่ไม่สนิทเด็ดขาด

ในใจคิดว่างานเขียนของโม่เหยียนจะทำให้รู้สึกหน่วงแปลก ๆ เหมือนอึดอัดอย่างบอกไม่ถูก แต่ทุกเรื่องก็จบดีนะ ดีที่นักเขียนคนนี้เป็นแนวผัวเดียวเมียเดียว ที่มีพลาดก็แค่จูบหรือลูบคลำเท่านั้นไม่มีเกินเลยอะไร

สุดท้ายถ้าได้เป็นนางเอกจะไม่ทำดีกับพระเอกอีกเด็ดขาด คือโดนครั้งแรกเข้าไปแบบนั้นทั้งยังโดนทำร้ายจิตใจอีกหลาย ๆ ครั้งไม่อยากดีด้วยหรอก ถ้าไม่มีพิษราคะครั้งสุดท้ายกับพระเอกพูดคำสำคัญเกี่ยวกับชีวิตคู่คิดว่านางเอกคงไม่กลับไปกับพระเอก เพราะนางก็อยู่ตัวคนเดียวได้ ทั้งแรก ๆ ยังตัดบัวไม่เหลือใยไปแล้วด้วย มีแต่พระเอกนั่นแหละที่ไม่ยอมปล่อยนางเอกไปก็เท่านั้น

สรุป


นางเอกสวยรวยวรยุทธ์แต่เคราะห์ซ้ำกรรมซัด ความสวยและความเก่งเป็นเหตุ
พระเอกพอรู้ว่ารักก็รักหมั้นตามแบบแผนของพระเอกโม่เหยียน
เสียดายตัวร้ายที่เป็นอ๋องหก ชอบมากอ่ะบอกตรง ๆ ชอบผู้ชายร้าย ๆ